“Έχεις ποτέ σκεφτεί ότι όλα που
αφορούν εσένα, αφορούν και Εμένα; Διότι αυτά που αφορούν εσένα αφορούν
την κόρη του οφθαλμού Μου ;
Είσαι πολύτιμη στα μάτια Μου και σε έχω αγαπήσει, για αυτό είναι ιδιαίτερη χαρά για Μένα να σε εκπαιδεύσω.
Όταν οι πειρασμοί έρχονται επάνω σου και ο πολέμιος, σαν το ποτάμι, θέλω να ξέρεις ότι,
Από Μένα ήταν αυτό.
Θέλω να ξέρεις ότι η αδυναμία σου
έχει ανάγκη από τη δύναμη Μου, και η ασφάλεια σου βρίσκεται στο να Με
αφήσεις να σε προστατεύω.
Θέλω να ξέρεις ότι, όταν βρίσκεσαι σε
δύσκολες συνθήκες, μεταξύ των ανθρώπων που δεν σε καταλαβαίνουν, δεν
λογαριάζουν αυτά που σου είναι ευάρεστα, και σε απομακρύνουν
Από Μένα ήταν αυτό.
Είμαι ο Θεός σου, οι περιστάσεις τις ζωής είναι στα χέρια μου, δεν
βρέθηκες τυχαία στη θέση σου, είναι ακριβώς η θέση που σου έχω ορίσει.
Δε Με παρακαλούσες να σου μάθω την ταπείνωση;Και να, σε έβαλα σ’ αυτό ακριβώς το περιβάλλον, στο σχολείο όπου διδάσκουν αυτό το μάθημα.
Επισκέφθηκε την Ι. Μονή τον Ιανουάριο του 2008 ένας μαθητής του Γέροντος
Παΐσίου και συμπατριώτης του. Ήταν Φαρασιώτης, από τα Φάρασα της
Καππαδοκίας, από κει που καταγόταν και ο αγιασμένος αυτός αγιορείτης
Γέροντας.
Οικογενειάρχης , με τέσσερα παιδάκια, πολύ ευλαβής και πιστός χριστιανός, μας είπε:
“Είχα μεγάλο σύνδεσμο με τον Γέροντα Παΐσιο. Ήταν πνευματικός μου
Πατέρας αλλά και συμπατριώτης μου. Πολλές φορές ανέβαινα στο Άγιον Όρος
και, επειδή είμαι κι εγώ ξυλουργός, όπως ήταν και ο Γέροντας, πήγαινα
και τον βοηθούσα σε ξυλουργικές εργασίες.
Μετά που κοιμήθηκε ο Γέροντας, συνέβη να μου πεθάνει το τρίτο κατά σειρά
παιδάκι μου. Ευτυχώς, προφθάσαμε και το βαπτίσαμε. Η αλήθεια είναι ότι
το πόνεσα πολύ. Ήταν αγγελουδάκι.
Εκείνο τον καιρό πολύ αναζητούσα τον Γέροντα.
