Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Ἡ ἀποκατάσταση τῆς λειτουργίας τοῦ νοῦ στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία-Ὁ σκοτισμός τοῦ νοῦ.

ΤΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ
Α΄. ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΓΓΑΜΟΣ ΒΙΟΣ
  1. Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ1.

Ὁ σκοτισμός τοῦ νοῦ.
Ἡ καρδιά, εἶναι τὸ ψυχοσωματικό κέντρο τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτή εἶναι ποὺ πρωτίστως ἀποκαθίσταται στήν φυσιολογική της λειτουργία, ὅταν κάποιος ἐνταχθεῖ σωστά καί παραμείνει ὀργανικά ἐνταγμένος στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Πρόκειται γιὰ μία θεραπεία ἐσωτερική, τοῦ κέντρου τῆς ἀνθρώπινης ὑπόστασης καί ὄχι ἐξωτερική.
Ἡ ὑψηλότερη καί καθαρότερη ψυχική δύναμη τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ νοῦς , ὁ ὁποῖος κατά τούς Ἁγίους Πατέρας εἶναι ὁ «ὀφθαλμός τῆς ψυχῆς». Ὁ νοῦς ἔχει οὐσία καί ἐνέργεια ἀντιστοίχως ὅπως ὁ Θεός, ὁ Ὁποῖος ἔχει Οὐσία (Θεία) καί Ἐνέργεια (Θεία). Στό ἀνθρώπινο νοῦ εἶναι ἀποτυπωμένη ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι ἐμπαθής-σκοτισμένος τότε δέν ἔχουμε φανέρωση τῆς ἀληθινῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἔχει «ἀμαυρωμένο» τό «κατ’ εἰκόνα».

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Διάκρισις οὐσίας καί ἐνέργειας στό Θεό

Διάκρισις μεταξύ οὐσίας καί ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ

Πατερική Θεολογία
Πρωτοπρ. Ιωάννου Σ. Ρωμανίδου (+)
Καθηγητού Πανεπιστημίου
 
Επιμέλεια – Σχόλια: Μοναχού Δαμασκηνού Αγιορείτου
 
Μέρος Πρώτον: Στοιχεία Ορθοδόξου ανθρωπολογίας και Θεολογίας
41. Διάκρισις μεταξύ οὐσίας καί ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ
Όταν μιλάμε στην Ορθόδοξη παράδωσι για διάκρισι μεταξύ ουσίας και ενεργείας στον Θεό, εννοούμε την φυσική ενέργεια της ουσίας, η οποία διακρίνεται από την ουσία του Θεού. Αλλά η φυσική ενέργεια της ουσίας του Θεού δεν είναι κάτι το διαφορετικό και ξεχωριστό από την ουσία του Θεού. Δεν είναι άλλο η ουσία και άλλο η ενέργεια της ουσίας. Όμως ωρισμένοι δικοί μας θεολόγοι μιλάνε για την ενέργεια του Θεού σαν να είναι κάτι διαφορετικό από την ουσία του Θεού. Λένε δηλαδή ότι άλλο είναι η ουσία του Θεού και άλλο είναι η ενέργεια της ουσίας.
Πράγματι αυτήν την εντύπωσι μπορεί να αποκομίση κάποιος, όταν διαβάζη τους Πατέρες, ότι δηλαδή άλλο πράγμα είναι η ουσία και άλλο η ενέργεια του Θεού. Όμως εκφράζονται έτσι οι Πατέρες μόνο για να τονίσουν την διάκρισι μεταξύ ουσίας και ενεργείας στον Θεό.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Ἡ ἐλεημοσύνη ἐξαφανίζει τό θάνατο

Ἡ ἐλεημοσύνη ἐξαφανίζει τόν θάνατο! Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Η ελεημοσύνη εξαφανίζει τον θάνατο! 
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου


Είναι τόσο μεγάλη η δύναμή της, ώστε όχι μόνο να καθαρίζει αμαρτήματα, αλλά να εξαφανίζει και τον ίδιο το θάνατο. Και θα σας πω με ποιο τρόπο.
Και ποιος, ισχυρίζεται κάποιος, δίνοντας ελεημοσύνη, έγινε ανώτερος από τον θάνατο; Μην ανησυχείς, αγαπητέ. Αλλά, μάθε από τα ίδια τα πράγματα, ότι η δύναμη της ελεημοσύνης, κατέλυσε και την τυραννία του θανάτου.
Υπήρχε κάποια γυναίκα, με το όνομα Ταβιθά, που ερμηνεύεται Δορκάς (Πράξ, 9,36-43). Αυτή καθημερινό έργο είχε να συγκεντρώνει για τον εαυτό της τον πνευματικό πλούτο από την ελεημοσύνη. Και έντυνε, τις χήρες, και τους έδινε και όλη την άλλη περιουσία της. Συνέβη όμως να αρρωστήσει και να πεθάνει.

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Θεια Λειτουργία ὅλη ἡ ζωή μας.

Μετά τή Θεία Λειτουργία.Προσοχή ὤστε Θεία Λειτουργία νά εἶναι ὅλη ἡ ζωή μας (Λειτουργία μετά τήν λειτουργία)


   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:
ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ
 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:
ΙΙΙ. ΜΕΤΑ ΤΉ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Β) Προσοχή ὤστε Θεία Λειτουργία νά εἶναι ὅλη ἡ ζωή μας (Λειτουργία μετά τήν λειτουργία)
Ἡ Λατρεία πρέπει νά εἶναι ἀδιάλειπτη. «Ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ».
Ἡ Θεία Λειτουργία δέν πρέπει νά σταματάει μέ τό «Δι’ εὐχῶν…» τοῦ λειτουργοῦ, ἀλλά νά συνεχίζεται σ’ ὅλη τή διάρκεια τῆς ἡμέρας, σ’ ὅλη μας τή ζωή. Μέσα στό Ναό τοῦ Σύμπαντος καλούμαστε νά συνεχίζουμε τήν αἰώνια λειτουργία μπροστά στόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό. Νά ζοῦμε καί νά πράττου­με σ’ ὅλη μας τή ζωή, ὅπως καί μέσα στό Ναό τήν ὥρα τῆς προσφορᾶς τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ἡ Θεία λατρεία πρέπει ν’ ἀγκαλιάζει ὅλη τή ζωή μας. Νά εἶναι ἀδιάλειπτη ὥστε νά ἐξαγιάζει τήν κάθε στιγμή. Πρέπει νά λατρεύουμε τό Θεό μέ ὁσιό­τητα καί δικαιοσύνη· μέ τήν ἐξάσκηση κάθε ἀρετῆς. Γι΄ αὐτό εἶναι ἀπαραί­τητη ἡ βία, ἡ κακοπάθεια καί ἡ ταπεινοφροσύνη. Συνέχεια

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Πνευματικοί λόγοι...Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

Πνευματικοί λόγοι...Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

Ὅταν ὁ Θεός ἐπιθυμεῖ νά ἀφυπνίσει καί νά συνετίσει ἕνα λαό Του μέ τήν τιμωρία, τίς περισσότερες φορές χρησιμοποιεῖ ἄπιστους καί φονιάδες καί ὄχι δικαίους καί ἁγίους... Μέ ἕνα λόγο, δέν ὑπάρχει πράγμα στή γῆ καί κάτω ἀπό τόν οὐρανό, τό ὁποῖο δέν ἔχει χρησιμοποιήσει ὁ Θεός γιά νά συνετίσει, νά διορθώσει καί νά σώσει τόν ἄνθρωπο. Ὅλη ἡ φύση εἶναι ἕνα ἐργαλεῖο στό θαυματουργό Του χέρι.

Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Τέλεια «παράθεση» ὅλων στό Θεό

Στήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας.Τέλεια «παράθεση»-«ἐγκατάλειψη» ὅλων στό Θεό: «Ἐαυτούς καί ἀλλήλους καί πάσαν τήν ζωήν ὑμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα»



   ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ


 ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΗ ΖΗΣΟΥΜΕ

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ:

ΠΩΣ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΓΝΗΣΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ

 ΘΕΟΥ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:

ΙΙ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

θ)Τέλεια «παράθεση»-«ἐγκατάλειψη» ὅλων στό Θεό: «Ἐαυτούς καί ἀλλήλους καί πάσαν τήν ζωήν ὑμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».
Πίστη καί ὄχι ἄγχος. Τελεία ἐμπιστοσύνη στή Θεία Πρόνοια. Νά τί εἶναι ἀπαραίτητο κάθε στιγμή καί μάλιστα στήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας νά κάνουμε. Ἐκεῖνος μᾶς εἶπε: «ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν βασιλείαν καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν· μή οὖν μεριμνήσητε εἰς τήν αὔριον» (Μτ. 6, 34). Ποτέ ὁ Χριστιανός δέν πρέπει νά ἄγχεται, νά ἀπελπίζεται καί νά φοβᾶται ὅ,τιδήποτε. Τό ἄγχος φανερώνει ὀλιγοπιστία, ἐνῶ ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς ἔρχεται μέ τήν Θεία Χάρη, πού ἐπισκιάζει τούς πιστούς, τούς ταπεινούς, «τούς φοβουμένους τόν Κύριο», τούς ἐμπιστευομένους τήν ζωή τους καθώς καί τά πάντα σ’ Αὐτόν.

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

Ὅταν ἔλθει ὁ Χριστός…

Gerondas_Porfurios_eikona3
Όταν έρθει να κατοικήσει σε όλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός,τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία.
Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
 http://agathan.wordpress.com

Δευτέρα 19 Αυγούστου 2013

Ὁ Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης

«Πολλά χρόνια πονούσε η ψυχή μου από το λογισμό, πώς να, εμείς οι μοναχοί απαρνηθήκαμε τον κόσμο, αφήσαμε και συγγενείς και πατρίδα, εγκαταλείψαμε το πάν, όσα συνήθως αποτελούν τη ζωή των ανθρώπων· δώσαμε υποσχέσεις ενώπιον Θεού και αγίων αγγέλων και ανθρώπων να ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού· απαρνηθήκαμε το θέλημά μας και περνάμε ουσιαστικά μαρτυρική ζωή και παρόλα αυτά δεν ευδοκιμούμε στο καλό. Άραγε είναι πολλοί από μας πού σώζονται; Εγώ πρώτος χάνομαι. Παρατηρώ και τους άλλους, τους κατέχουν τα πάθη. Όταν, όμως, συναντώ τους κοσμικούς, βλέπω ότι αυτοί ζουν σε μεγάλη άγνοια και αμέλεια και δεν μετανοούν.

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Ὁ ἄγγελος τοῦ σπιτιοῦ

«Ο άγγελος του σπιτιού προστατεύει τον ιερό αυτό χώρο που στεγάζει τις εικόνες του Θεού, αλλά και όσους ζουν μέσα σ’ αυτό, ακόμη και αν δεν έχουν λάβει το Άγιο βάπτισμα, όπως είναι τα αβάπτιστα παιδιά των χριστιανών, αλλά και όσους ζουν σύμφωνα με τους νόμους του Θεού, αλλά δεν γνώρισαν ακόμη την ορθή πίστη. Δεν επιτρέπει στα πονηρά πνεύματα να μπουν μέσα και να πειράξουν την οικογενειακή θαλπωρή, αν οι ίδιοι οι κάτοικοι του χώρου δεν το επιτρέψουν με τη ζωή τους. Είναι διαταγμένος από τον Θεό, κάθε άγγελος που προστατεύει ένα σπίτι, αν δει στις ψυχές των ανθρώπων, απλότητα και ευγένεια, στοιχεία που δηλώνουν πως είναι παιδιά δικά Του, όχι απλά να προστατεύουν αυτόν τον οίκο από πονηρά πνεύματα, αλλά να απομακρύνουν και φθονερούς ανθρώπους σταλμένους από τον Εωσφόρο, που θα ήθελαν να μπουν και να κάνουν κακό.